Yenilmez bilgelik, hayatta istediğimizi elde etmenin en iyi yolunun - daha iyi bir şekle girmek, başarılı bir iş kurmak, daha fazla dinlenmek ve daha az endişelenmek, arkadaşlar ve aile ile daha fazla zaman geçirmek - belirli, eyleme geçirilebilir hedefler belirlemek olduğunu iddia eder.
Uzun yıllar, alışkanlıklarıma da bu şekilde yaklaştım. Her biri ulaşılması gereken bir hedefti. Okulda almak istediğim notlar, spor salonunda kaldırmak istediğim ağırlıklar, iş hayatında kazanmak istediğim karlar için hedefler koydum. Birkaçında başarılı oldum ama çoğunda başarısız oldum. Sonunda, sonuçlarımın belirlediğim hedeflerle çok az ilgisi olduğunu ve neredeyse her şeyin izlediğim sistemlerle ilgisi olduğunu fark etmeye başladım.Eğer bir antrenörseniz, hedefiniz bir şampiyonluk kazanmak olabilir. Sisteminiz, oyuncuları işe alma, yardımcı antrenörlerinizi yönetme ve antrenman yapma şeklinizdir.
Bir girişimciyseniz, hedefiniz milyon dolarlık bir iş kurmak olabilir. Sisteminiz, ürün fikirlerini nasıl test ettiğiniz, çalışanları nasıl işe aldığınız ve pazarlama kampanyalarını nasıl yürüttüğünüzdür.
Müzisyenseniz, amacınız yeni bir parça çalmak olabilir. Sisteminiz, ne sıklıkta pratik yaptığınız, nasıl parçaladığınız ve zor önlemleri nasıl aldığınız ve eğitmeninizden geri bildirim alma yönteminizdir.
Şimdi ilginç soruya gelelim: Hedeflerinizi tamamen göz ardı edip yalnızca sisteminize odaklansaydınız, yine de başarılı olur muydunuz? Örneğin, bir basketbol koçu olsaydınız ve şampiyonluk kazanma hedefinizi göz ardı edip sadece takımınızın her gün antrenmanda yaptıklarına odaklansaydınız, yine de sonuç alır mıydınız?
Bence yapardın.
Herhangi bir sporda amaç en iyi skorla bitirmektir, ancak tüm oyunu puan tablosuna bakarak geçirmek saçma olur. Gerçekten kazanmanın tek yolu her gün daha iyi olmaktır. Üç kez Super Bowl galibi Bill Walsh'un sözleriyle, "Skor kendi başının çaresine bakar." Aynı şey hayatın diğer alanları için de geçerlidir. Daha iyi sonuçlar istiyorsanız, hedef belirlemeyi unutun. Bunun yerine sisteminize odaklanın.
Bununla ne demek istiyorum? Hedefler tamamen işe yaramaz mı? Tabii ki değil. Hedefler bir yön belirlemek için iyidir, ancak sistemler ilerleme kaydetmek için en iyisidir. Hedefleriniz hakkında düşünmeye çok fazla zaman ayırdığınızda ve sistemlerinizi tasarlamak için yeterli zaman ayırmadığınızda bir avuç sorun ortaya çıkar.
Problem 1: Kazananlar ve kaybedenler aynı hedeflere sahip.
Hedef belirleme, ciddi bir hayatta kalma yanlılığı vakasından muzdariptir. Sonunda kazanan insanlara - hayatta kalanlara - odaklanıyoruz ve aynı hedefe sahip olan ancak başarılı olamayan tüm insanları göz ardı ederken, yanlışlıkla iddialı hedeflerin onların başarısına yol açtığını varsayıyoruz.
Her Olimpiyat sporcusu altın madalya kazanmak ister. Her aday işe girmek ister. Ve başarılı ve başarısız insanlar aynı hedefleri paylaşıyorsa, kazananları kaybedenlerden ayıran şey hedef olamaz. İngiliz Bisikletçileri sporun zirvesine taşıyan Tour de France'ı kazanma hedefi değildi. Muhtemelen, her profesyonel takım gibi daha önce her yıl yarışı kazanmak istemişlerdi. Hedef her zaman oradaydı. Sadece sürekli küçük iyileştirmeler sistemini uyguladıkları zaman farklı bir sonuç elde ettiler.
Problem 2: Bir hedefe ulaşmak yalnızca anlık bir değişikliktir.
Dağınık bir odanız olduğunu ve onu temizlemek için bir hedef belirlediğinizi hayal edin. Toparlanmak için enerji toplarsanız, o zaman şimdilik temiz bir odanız olur. Ancak, ilk etapta dağınık bir odaya yol açan aynı özensiz, paket faresi alışkanlıklarını sürdürürseniz, yakında yeni bir dağınıklık yığınına bakacak ve başka bir motivasyon patlaması umacaksınız. Aynı sonucun peşinden gidiyorsunuz çünkü arkasındaki sistemi hiç değiştirmediniz. Nedeni ele almadan bir semptomu tedavi ettiniz.
Bir hedefe ulaşmak sadece o an için hayatınızı değiştirir. İyileştirmeyle ilgili mantığa aykırı olan şey budur. Sonuçlarımızı değiştirmemiz gerektiğini düşünüyoruz ama sorun sonuçlar değil. Gerçekten değiştirmemiz gereken şey, bu sonuçlara neden olan sistemlerdir. Sorunları sonuç düzeyinde çözdüğünüzde, onları yalnızca geçici olarak çözersiniz. Kalıcı olarak gelişmek için, sorunları sistem düzeyinde çözmeniz gerekir. Girişleri düzeltin ve çıkışlar kendilerini düzeltecektir.
Problem 3: Hedefler mutluluğunuzu kısıtlar.
Herhangi bir hedefin ardındaki üstü kapalı varsayım şudur: "Hedefime ulaştığımda mutlu olacağım." Öncelikli hedefler zihniyetinin sorunu, sürekli olarak mutluluğu bir sonraki dönüm noktasına kadar erteliyor olmanızdır. Bu tuzağa o kadar çok düştüm ki sayısını unuttum. Yıllarca, mutluluk her zaman gelecekteki benliğimin zevk alacağı bir şeydi. Kendime yirmi pound kas kazandığımda veya işim New York Times'da yayınlandıktan sonra nihayet rahatlayabileceğime söz verdim.
Dahası, hedefler bir "ya-ya da" çatışması yaratır: ya hedefinize ulaşırsınız ve başarılı olursunuz ya da başarısız olursunuz ve bir hayal kırıklığı olursunuz. Kendinizi zihinsel olarak dar bir mutluluk versiyonuna hapsedersiniz. Bu yanlış yönlendirilmiş. Hayattaki gerçek yolunuzun, yola çıktığınızda aklınızdaki yolculukla tam olarak eşleşmesi pek olası değildir. Başarıya giden pek çok yol varken, memnuniyetinizi tek bir senaryoyla sınırlamak hiç mantıklı değil.
Önce sistemler zihniyeti panzehiri sağlar. Üründen çok sürece aşık olduğunuzda, mutlu olmak için kendinize izin vermek için beklemeniz gerekmez. Sisteminizin çalıştığı her an memnun olabilirsiniz. Ve bir sistem, yalnızca ilk tasavvur ettiğiniz şekilde değil, birçok farklı biçimde başarılı olabilir.
Problem 4: Hedefler, uzun vadeli ilerlemeyle çelişiyor.
Son olarak, hedef odaklı bir zihniyet bir "yo-yo" etkisi yaratabilir. Birçok koşucu aylarca çok çalışır, ancak bitiş çizgisini geçer geçmez antrenmanı bırakır. Yarış onları motive etmek için artık orada değil. Tüm sıkı çalışmanız belirli bir hedefe odaklandığında, onu başardıktan sonra sizi ileriye taşıyacak ne kalır? Bu nedenle birçok insan bir hedefe ulaştıktan sonra eski alışkanlıklarına geri döner.
Hedef belirlemenin amacı oyunu kazanmaktır. Sistem oluşturmanın amacı oyunu oynamaya devam etmektir. Gerçek uzun vadeli düşünme, amaçsız düşünmedir. Bu tek bir başarı ile ilgili değil. Sonsuz iyileştirme ve sürekli iyileştirme döngüsü ile ilgilidir. Nihayetinde, ilerlemenizi belirleyecek olan sürece olan bağlılığınızdır.
Sistemlere Aşık Olun
Bunların hiçbiri hedeflerin yararsız olduğu anlamına gelmez. Ancak, hedeflerin ilerlemenizi planlamak için iyi olduğunu ve sistemlerin gerçekten ilerleme kaydetmek için iyi olduğunu buldum .
Hedefler yön verebilir ve hatta kısa vadede sizi ileriye taşıyabilir, ancak sonunda iyi tasarlanmış bir sistem her zaman kazanacaktır. Önemli olan bir sisteme sahip olmak. Farkı yaratan, sürece bağlı kalmaktır.
Bu makale, New York Times'ın en çok satan kitabı Atomic Habits'in 1. Bölümünden bir alıntıdır . Burada daha fazlasını okuyun .
Yazının orjinali...